Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از انگجت، پارسال فضاپیمای «دارت» (DART) متعلق به ناسا ماموریت خود را با موفقیت انجام داد و با سیارکی به نام دیمورفوس برخورد کرد برای دیدن اینکه آیا امکان تغییر مسیر هر صخره فضایی بالقوه خطرناک وجود دارد یا خیر . هدف ناسا از این کار، آزمایش برنامه‌های دفاع از زمین در برابر اجرام فضایی بالقوه خطرناک است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


این برنامه که «آزمایش تغییر جهت سیارک دوتایی» به اختصار دارت (DART) نامیده می‌شود، در سوم آذر سال ۱۴۰۰ سوار بر موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس از پایگاه فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا انجام شد.
فضاپیمای ناسا پس از طی مسافتی یک ساله به نزدیکی هدف خود یعنی سیارک دیمورفوس (Dimorphos) رسید. اندازه این سیارک حدود ۱۷۰ متر است و هر ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه یک بار به دور یک سیارک بسیار بزرگ‌تر به نام دیدیموس (Didymos) می‌چرخد. این دو سیارک حدود ۹.۶ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند و البته هیچ خطری از سوی آن‌ها زمین را تهدید نمی‌کند.
مأموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیمای دارت به سیارک دیمورفوس با سرعت باور نکردنی تقریباً ۶.۵ کیلومتر بر ثانیه بود. این فضاپیمای ۵۷۰ کیلوگرمی در زمان برخورد با سرعتی در حدود ۲۲ هزار و ۵۳۰ کیلومتر در ساعت پرواز می‌کرد.
این ماموریت آزمایشی روز دوشنبه ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ پس از ۱۰ ماه پرواز در فضا، با موفقیت به هدف سیارکی خود برخورد کرد. این اولین نمایش فناوری دفاع سیاره‌ای در جهان و اولین تلاش ناسا برای حرکت و جابجایی یک سیارک در فضا بود.
دانشمندان گروه عملیات DART از آن زمان تاکنون در حال تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از این ماموریت بوده‌ و اکنون پنج مقاله در مجله معتبر «نیچر» (Nature) منتشر کرده‌اند که جزئیات نتایج ماموریت DART را توضیح می‌دهد.
آن‌ها اکنون با اطمینان تایید کرده‌اند که اگر سیارکی به اندازه کافی و البته خطرناک، بزرگ باشد که در صورت برخورد با زمین بتواند آسیب فراروانی بر جا بگذارد و جان‌های بسیاری را قربانی کند یا حتی نسل بشر را تهدید کند، می‌توان از این روش برای دفاع از سیاره زمین استفاده کرد.
بر اساس مطالعات انجام شده، این برخورد توانسته ۱۱۰۰ تن سنگ را از دیمورفوس به بیرون پرتاب کند. این برخورد موجب پاشش قلوه سنگ به سمت خارج از سیارک با شتاب چهار برابر سرعت ضربه DART به دیمورفوس شد و مسیر این سیارک را به کلی تغییر داد.
در حالی که ناسا تاکنون چنین ماموریتی را فقط بر روی یک سنگ فضایی آزمایش کرده است، دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که برای سیارک‌هایی به بزرگی دیمورفوس (حدود ۱۷۰ متر عرض)، ما حتی نیازی به ارسال یک ماموریت شناسایی پیشرفته نداریم.
فرانک مارکیس از مؤسسه SETI در کالیفرنیا می‌گوید: ما می‌توانیم به سرعت مأموریتی را برای منحرف کردن یک سیارک در صورت وجود تهدید طراحی کنیم و می‌دانیم که این روش شانس بسیار بالایی برای مؤثر بودن دارد.
وی افزود: ما پس از رسیدن فضاپیمای «هرا» (Hera) متعلق به آژانس فضایی اروپا به سیارک دیمورفوس در سال ۲۰۲۶، مطمئناً حتی بیشتر و بهتر از تأثیر مأموریت DART بر روی این سیارک شناخت پیدا خواهیم کرد.
ماموریت Hera سامانه سیارکی دوتایی دیدیموس (Didymos) و دیمورفوس (Dimorphos) را برای تأیید بیشتر روش ضربه زدن با یک فضاپیما به یک سیارک خطرناک و استفاده از این روش در آینده مورد مطالعه قرار خواهد داد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: یک سیارک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۶۱۲۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کامیون زباله فضایی» به یک موشک پیر نزدیک شد

فضاپیمای ادراس-جی(ADRAS-J) که مانند یک کامیون زباله در مدار عمل می‌کند، به تازگی ماموریت نزدیک شدن به موشکی را که از سال ۲۰۰۹ در فضا شناور بوده، به پایان رسانده است.   به گزارش ایسنا، ماموریت ادراس-جی (ADRAS-J) که سرواژه عبارت «حذف زباله‌های فعال توسط استرواسکیل-ژاپن»(Active Debris Removal by Astroscale-Japan) است به یک قرار ملاقات موفقیت‌آمیز با یک موشک مرحله دوم H-۲A دست یافت و اکنون در فاصله‌ نزدیک به چند صد کیلومتری از این شی در حال حرکت است. این فضاپیما اکنون در حال آماده شدن برای انجام یک بررسی دقیق از موشک مد نظر در مدار و گرفتن تصاویر از آن است.   به نقل از آی‌ای، شرکت استرواسکیل در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت که مرحله بالایی موشک، که در سال ۲۰۰۹ پرتاب شد، فاقد داده‌های GPS خاص خود است که تعیین مکان دقیق را برای یک چنین ماموریتی و عملیات در مجاورت(RPO) آن چالش برانگیز می‌کند.   فضاپیمای ادراس-جی(ADRAS-J) در مجاورت یک موشک   استفاده از عملیات زمینی گروه‌های عملیاتی استرواسیکل در ژاپن و بریتانیا با استفاده از مشاهدات زمینی محدود، ادراس-جی را در چند صد کیلومتری مرحله بالایی موشک با موفقیت مانور دادند.   پس از آن، دوربین بصری ادراس-جی موشک را شناسایی کرد و تصاویر آن با استفاده از الگوریتم‌های ناوبری پردازش شدند.   ایجیرو آتاراشی(Eijiro Atarashi)، مدیر پروژه ادراس-جی در استرواسکیل ژاپن می‌گوید: شروع ناوبری نقطه عطفی برای ماموریت ادراس-جی است که تخصص و کار گروهی را در بین گروه‌های استرواسکیل در ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده نمایان می‌کند. این ما را یک قدم به پیشرفت بیشتر قابلیت‌های عملیات در مجاورت و درک ما از زباله‌های فضایی نزدیک‌تر می‌کند و تعهد ما به توسعه پایدار فضا را بهبود می‌بخشد.   همانطور که شرکت توضیح می‌دهد، ادراس-جی مجهز به طیف وسیعی از حسگرهاست که با خیال راحت به اهداف نزدیک می‌شوند و داده‌های ناوبری نسبتا ضروری مانند فاصله و جهت را جمع‌آوری می‌کنند.   هماهنگی و جابجایی بین این حسگرها برای موفقیت ماموریت بسیار مهم است و مانند انتقال آرام از یک تلسکوپ به دوربین شکاری به یک ذره‌بین در حالی است که در یک وسیله نقلیه در حال حرکت قرار دارند. این نشان دهنده پیچیدگی و دقت مورد نیاز برای چنین ماموریتی است.     ارزیابی ایمن زباله‌های فضایی از طریق روش‌های عملیات مجاورت عملیات مجاورت شامل توانایی یا عملکرد دو یا چند شی فضایی مجزا است که به طور عمدی نزدیک به یکدیگر با استفاده از روش‌های مختلف مانور می‌دهند. این عملیات نقش مهمی در ماموریت‌های خدماتی آتی دارد که ممکن است شامل بازرسی، تعمیر، سوخت‌گیری، ارتقاء یا مونتاژ فضاپیماها و موشک‌ها در فضا باشد.   ادراس-جی به عنوان یک ماموریت پیشگام در ماه فوریه پرتاب شد و اولین تلاشی است که برای نزدیک شدن، ارزیابی، و بررسی ایمن زباله‌های فضایی موجود از طریق روش‌های عملیات مجاورت انجام می‌شود.   این ماموریت که انتظار می‌رود تا ماه مه سال ۲۰۲۴ تکمیل شود، نویدبخش دوران جدیدی از ماموریت‌های عملیات مجاورت است که بر تقویت یک محیط فضایی پایدار متمرکز است.   شرکت استرواسکیل ژاپن همچنین قصد دارد به اولین سرویس بازگردانی تجاری تبدیل شود و تلاش‌ها برای پاکسازی مدار زمین را هدایت کند.   زباله‌های فضایی شامل اجسام منسوخ شده ساخته دست بشر هستند که به دور زمین می‌چرخند. این قطعات از نظر اندازه، خطراتی را برای فضاپیماهای عملیاتی و ایستگاه فضایی بین‌المللی ایجاد می‌کنند.   استارت‌آپ‌های ژاپنی همچنین قصد دارند یک سیستم لیزری زمینی ایجاد کنند تا زباله‌های فضایی را از مدار زمین خارج کند.   یکی از استارت‌آپ‌ها، اکس-فیوژن(EX-Fusion) نام دارد که مستقر در اوزاکا است و یک رویکرد زمینی منحصربه‌فرد دارد که از زرادخانه فناوری لیزر خود که در اصل برای تحقیقات انرژی همجوشی توسعه یافته بود، استفاده می‌کند. در صورت موفقیت، این روش نوآورانه می‌تواند به طور قابل توجهی به کاهش ازدحام در فضای اطراف زمین کمک کند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: ۱۳۰ میلیون قطعه زباله فضایی به دور زمین می‌چرخد! ژاپنی‌ها می‌خواهند زباله‌های فضایی را با لیزر تبخیر کنند سقوط شی فضایی مرموز در خانه یک مرد آمریکایی؛ داستان چیست؟ (+عکس)

دیگر خبرها

  • فضانوردان چینی پس از ۶ ماه به زمین بازگشتند
  • چرا حضور مجدد انسان در ماه سخت است؟
  • ۳ فضانورد چینی به زمین بازگشتند
  • فضانوردان چین به زمین بازگشتند
  • چین خاک سرخ مریخ را به زمین می‌آورد!
  • ناسا یک پیام از فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری زمین دریافت کرد
  • انتقال پیام صوتی به قمر مشتری به شکل موج‌های بصری
  • «کامیون زباله فضایی» به یک موشک پیر نزدیک شد
  • تصاویر تلسکوپ فضایی وب از یک سحابی در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری
  • استارلاینر بوئینگ قرار است در 6 می به فضا پرتاب شود